31 mei 2005
bij avondval leest zij voor stil gehoor
van wel dertig schrijvers journalisten
haar poëzie zo prachtig dat ontroering
hoorbaar wordt op het kerkhof in Dordt
het decor is een laan onder lindebomen
een veldje madelieven waar hoge ligusters
de stilte omzomen fluisterend gezangen
der gevederden van Gods koor tot ons komen
Annemieke draagt voor over sterven van kou
over de wilde wingerd diep rood en de dood
die grijpt naar het leven van wier en de lach
zij maakt van onuitwisbare vreugde gewag
nadat zij zweeg en allen gingen was het alsof
wij de doden zachtjes hoorden zingen
wim jilleba, 2 juni 2005
Reacties en andere gedichten vind je op deze site: http://www.dichttalent.nl